website / main menu

ae-main-menu

animal-menu

ANIMAL ESTATE client 2.01: BLACK SWALLOWTAIL BUTTERFLY

FOR ANIMAL ESTATES 2.0: AUSTIN

SCIENTIFIC NAME: Papilio polyxenes

ANIMAL PROFILE: The Black Swallowtail is a common and beautiful species of butterfly. It can be identified by the mostly black upper surface of wings and on the inner edge of the hindwing is a black spot centered in larger orange spot. The male has a yellow band near the edge of the wings, while the female has a row of yellow spots and a stunning iridescent blue band on the hindwing. These butterflies have a large wingspan of up to four inches! The caterpillars range up to two inches long, colored white to green with black bands on each segment, with yellow or orange spots. The adult Black Swallowtail eats nectar from various flowers including milkweed, red clover and thistles.

RANGE: The Black Swallowtail can be found on much of the American continent, from the Northern parts of South America all the way up to Quebec, Canada. In the United States, they can mostly be found east of Colorado. Also present in Australia .

HABITAT: Like most butterflies, the Black Swallowtail enjoys open areas, such as fields, suburbs, marshes, deserts and roadsides. Since the butterfly is a cold-blooded creature, it likes to soak up the sun on flat rocks, rocky areas, or sandy areas. Within these open spaces, they make their homes in shaded and protected areas away from the wind and inclement weather, such as beneath a thicket in the shrubbery. They are attracted to parsley and carrot plants because these plants serve as host plants to the Black Swallowtail's larvae.

LIFE-CYCLE: The male perches and patrols for receptive females. When the time comes the females lay eggs singly on the host plant, on the underside of the leaves. Host plants for Black Swallowtails consist of parsley, dill, carrots, fennel, celery, Queen Anne's Lace, and even plants in the citrus family. The life cycle has four stages: egg, larva, pupa, and adult. Once the female lays the eggs, it takes three to five days for the eggs to hatch. The hatching larvae eats its way through the host plant. The caterpillars start out tiny, bumpy, and dark colored with a white saddle marking, and eventually develop colored bands and spots along their bodies. When the caterpillar is ready to pupate, it attaches a strand of silk to the stem of the host plant, which acts like a sling to hold it upright, and also attaches itself at the lower end. After molting several times (which could last nine to eleven days, or over winter) it becomes a green chrysalis. The adult emerges in the usual way, with soft wings and a big soft body. The adults in the Northern areas have one to two generations, whil in the Southern regions they may have up to three.

THREATS: Young caterpillars are particularly suceptible to wasps and other predatory insects. But this particular caterpillar is bad tasting to birds and other predators because of toxins absorbed from the host plants. Like other larvae of swallowtail butterflies, parselyworms have a defensive structure, a special gland called an osmeterium, right behind the head. This structure is usually concealed. However, when disturbed this "Y" or "V" shaped organ is inverted. It appears to be orange and emits a strong odor that is apparently distasteful to predators. Other threats are environmental, such as strong wind and cold weather.

HYBERNATION BOXES: In the winter months, and even as protection from wind and cold during the rest of the year, hybernation boxes can be constructed to aid the butterfly. These boxes can take many forms, but they should have narrow slits in the wood, which prevents birds from flying in for a feast. According to the book Beastly Abodes by Bobbe Needham, "once you have built your butterfly box, place pine bark mulch or tree bark loosely inside it, standing up." This bark gives the butterflies a surface to cling to. In the warm weather mount the box   in a shaded spot, three to four feet high near flowering plants, and in the winter place the box where it can have shelter from the wind.

Webpages Referenced :

http://www.butterfliesandmoths.org/species?l=1356&chosen_state=48*Texas

http://www.cirrusimage.com/butterfly_black_swallowtail.htm

http://insects.about.com/od/butterfliesmoths/p/P_polyxenes.htm

http://hometown.aol.com/sndrad67/butterfly/index.html

butterfly house plans :

http://butterflywebsite.com/articles/house/plans.htm

http://www.cityofpickering.com/fbwrp/images/ButterflyBox.pdf

http://www.igs.net/~wyliecoyote/butter.pdf

tips on how to on building a butterfly house (w/o drawings):

http://www.essortment.com/home/gardeningtipsb_sjva.htm

http://www.earthshare.org/tips/butterfly.html

a good article on what to do when building a successful butterfly house :

http://butterflywebsite.com/articles/showarticle.cfm?ID=5

list of food for caterpillars in central texas:

http://www.utexas.edu/tmm/tnhc/entomology/butterfly/catfood.html

 

Book:

Beastly Abodes: Homes for Birds, Bats, Butterflies & Other Backyard Wildlife , by  

  Bobbe Needham, Sterling Publishing Company, Inc. 1996

Helpful Organizations:

1. Environmental Survey Consulting

contact@envirosurvey.com

2. The LadyBird Johnson Wildflower Center

http://www.wildflower.org/

3. Austin Nature and Science Center

http://www.ci.austin.tx.us/ansc/

 

 

ESSAY

by Anko de Graaff for the Animal Estates 6.0 Field Guide

The red admiral is a large butterfly with black wings. A red band runs across the forewings and along the edge of the under wings. In addition, a number of white spots are to be found on the points of the forewings. The popular name for the butterfly in English, red admiral, comes as a result of these three colours. The colour and pattern on the underside of the wings provides good camouflage, making the butterfly difficult to see when it folds its wings up. Some people claim to distinguish the figures 8 or 9 on the underside of the under wings, leading to one of its popular names in Dutch: the number butterfly

Life cycle

The female of the red admiral deposits her eggs on the upper surface of the leaves of the stinging nettle ( Urtica dioica ). After a couple of days a small caterpillar creeps out of the egg, and immediately begins to eat. In order to grow, the caterpillars must shed their skin. Like other insects, they have an exoskeleton, which means that their skin is strong and leathery and cannot grow with them. The old skin is therefore sloughed off and replaced by a roomier new skin. During the day the caterpillars hide in between nettle leaves they spin together. They bite through the main vein in the leaf so that it becomes limp, making it easier for them to pull the two halves of the leaf together with their silk. At night the caterpillar becomes active. After about three weeks it reaches full size and pupates. It sheds its skin, and instead of a new caterpillar skin a pupa is formed. The pupa stage is a fascinating process in which the slow-moving, plant-eating caterpillar changes into a fast-flying, nectar-eating butterfly. This transitional period lasts about two weeks. The skin of the pupa then breaks open and the butterfly emerges. At this point the wings are still folded up. Body fluids are pumped into the veins in the wings until they reach their final size. After this, the butterfly continues to sit for a time, until the wings dry well, after which it takes to the air. The butterfly now goes in search of a partner with which to mate, and the cycle begins again.

Migratory butterfly

The red admiral is a migratory butterfly. The Dutch winters are too cold and the region around the Mediterranean Sea is too dry for it in the summer months. Therefore the butterflies migrate from the south to the Netherlands each spring. One often sees the first arrivals already in April. The peak of the spring generation is reached in June. These butterflies reproduce in the Netherlands. The next generation of butterflies is flying by around the beginning of July. The peak of this summer generation is reached around the first week of August. This generation also reproduces in the Netherlands. Most red admirals are killed by the first frosts. There are indications however that a part of the butterflies that emerge in the Netherlands migrate back toward the south. In recent years the winters in the Netherlands have not been all that harsh. Some butterflies can survive in a protected, frost-free place, so that red admirals are often sighted already in January or February.

Butterfly feeder

Red admirals are crazy about the sap of rotting fruit. It is fun to make your own butterfly feeder in your garden, using a vertical pole with a flat board on top. If made about a meter high, even children can easily watch the butterflies. Put fruit such as plums, pears, apples, or even a banana skin, on the board. If you set it up in the garden before mid-August, you will attract birds rather than butterflies. After mid-August there is a lot of ripe fruit, and the birds prefer to go and eat it where it has fallen under trees. You will attract not only red admirals but also comma butterflies ( Polygonia c-album ) and speckled wood butterflies ( Pararge aegeria ). A disadvantage is that the rotting fruit will also attract wasps, so you should not put the butterfly feeder too close to your terrace. You can also visit it once it gets dark, using a flashlight, because there are various sorts of moths that will also be attracted by the fruit.

~

De atalanta is een grote vlinder met zwarte vleugels. Dwars over de voorvleugels en langs de rand van de achtervleugels loopt een rode band. Op de vleugelpunten bevindt zich een aantal witte vlekken. Vanwege deze drie kleuren werd de atalanta vroeger ook wel admiraal genoemd. De onderkant van de vleugels heeft een goede schutkleur, waardoor de vlinder wanneer hij zijn vleugels opklapt, moeilijk te zien is. Op de onderkant van de achtervleugels zijn de getallen 8 en 9 zichtbaar. In oude boeken wordt de atalanta daarom ook wel nummervlinder genoemd.

Levenscyclus

Het vrouwtje van de atalanta zet haar eitjes af op de bovenkant van de bladeren van de grote brandnetel. Na een aantal dagen kruipt er uit het eitje een klein rupsje, dat direct begint met eten. Om te kunnen groeien, moet de rups vervellen. Ze hebben net als andere insecten een uitwendig skelet, wat betekent dat hun huid hard en stevig is en niet kan meegroeien. De oude huid wordt daarom afgestroopt en vervangen door een ruimere nieuwe huid. Overdag verstopt de rups zich tussen een samengesponnen brandnetelblad. De hoofdnerf van het blad bijt hij door zodat het blad slap wordt, waardoor hij gemakkelijker de beide helften van het blad aan elkaar kan spinnen. 's Nachts wordt de rups actief. Na ongeveer drie weken is hij volgroeid en gaat zich verpoppen. Hij vervelt en in plaats van een nieuwe rupsenhuid verschijnt er een pop. Het popstadium is een fascinerend proces waarbij de plantenetende en traag bewegende rups verandert in een nectaretende en snel vliegende vlinder. Deze overgangsperiode duurt ongeveer twee weken. De pophuid breekt vervolgens open en de vlinder kruipt eruit. De vleugels zijn dan nog opgevouwen. Er wordt lichaamsvloeistof in de aderen van de vleugels gepompt om ze de uiteindelijke omvang te geven. Daarna blijft hij nog een tijdje zitten om de vleugels goed te laten drogen, waarna hij het luchtruim kiest. De vlinder gaat op zoek naar een partner om mee te paren en de cyclus is weer rond.

Trekvlinder

De atalanta is een trekvlinder. De Nederlandse winters zijn te koud en in het Middellandse zeegebied is het in de zomermaanden te droog. Daarom trekken de vlinders elke lente vanuit het zuiden naar Nederland. In april worden vaak de eerste exemplaren al waargenomen. De piek van de voorjaarsgeneratie wordt in juni bereikt. Deze vlinders planten zich in Nederland voort. De volgende generatie vlinders vliegt vanaf begin juli. De piek van deze zomergeneratie wordt begin augustus bereikt. Ook deze generatie plant zich in Nederland voort. De meeste atalanta's gaan dood als het begint te vriezen. Er zijn aanwijzingen dat een gedeelte van de vlinders die in Nederland zijn uitgekomen weer naar het zuiden trekt. De laatste jaren zijn er geen strenge winters meer geweest in Nederland. Sommige vlinders konden overleven op een beschutte, vorstvrije plek, waardoor er vaak al in januari en februari atalanta's gesignaleerd worden.

Voederplankje

De atalanta's zijn dol op het sap van rottend fruit. Het is leuk om in de tuin een eigen voederplankje te maken van een verticale paal met daarop een plankje. Maak het ongeveer een meter hoog, dan kunnen de vlinders, ook door kinderen, goed bekeken worden. Op het plankje wordt fruit gelegd zoals pruimen, peren, appels of een bananenschil. Wanneer je het eerder dan half augustus in de tuin zet, komen er geen vlinders, maar vogels op af. Na half augustus is er veel fruit rijp, en gaan de vogels liever onder een boom ervan eten. Op het fruit komt niet alleen de atalanta af, maar ook de gehakkelde aurelia ( Polygonia c-album ) en het bont zandoogje ( Pararge aegeria ). Een nadeel is dat wespen ook graag op rottend fruit afkomen, zet daarom het voederplankje niet te dicht bij het terras. Ga als het donker is eens met een zaklamp kijken, want er zijn verschillende soorten nachtvlinders die op het fruit afkomen.